zaterdag 31 oktober
Door: ellen en wieteke
Blijf op de hoogte en volg wieteke
08 November 2015 | Ghana, Accra
Zaterdag 31 oktober
Rond 5.30 worden we wakker gefloten door een vogel in de bananenbomen langzaam aan ontwaakt de stad. De ventilator boven ons hoofd heeft het opgegeven later merken we dat we geen stroom hebben. De warmte is erg aanwezig uit angst voor muggen hebben de ramen dicht gehouden achteraf gezien hadden ze wel open gekund want overal zit kippengaas voor, slimme mug die daar doorheen komt!
Op de tafel in de kamer zijn de regels geplakt en we zien dat we tussen 6.00-8.30 uur kunnen ontbijten.
Nieuwsgierig kijken we naar buiten en zien we een vrouw vegen en andere vrouwen met van alles op hun hoofd voorbij komen.
Om 7.00 uur gaan we "uitgedroogd" naar beneden, we worden begroet door de honden en zien we de werkster en ze begeleid ons naar de eetzaal. Het is een grote ruimte waarin 10 stoelen staan in een soort zitkuil en uit een hoek kijkt een schele Maria ons aan. Er staan stoelen en tafels waaraan we kunnen eten de werkster maakt ontbijt voor ons en dekt te tafel en er komt een hele grote kan met warm water op tafel we kunnen ons vochtgehalte op pijl brengen!
Er komt een zuster naar ons toe en ze begint welcome to Ghana!!
We moeten onze naam opschrijven in een soort logboek we zien dat er al 3347 mensen ons zijn voor geweest! Ze is de kasboekhouder de zuster van het geld! Ze begint over hoeveel we moesten betalen. Uiteindelijk komen we op een totaal bedrag van 85 cedi ongeveer 20 euro. Ontbijt, slapen en drinken in begrepen. Ellen heeft de zeepkettingen bij de hand we betalen en geven het cadeau als dank dat we er mochten slapen. Ze wist niet hoe ze hierop moest reageren, Carmen vertelde later dat ze eigenlijk nooit veel cadeaus krijgen! De koffers mogen we laten staan tot vanavond als we weggaan. We krijgen 3 boterhammen met ei, pfff wel veel maar we hebben er zin in, het smaakt heerlijk! We drinken en gaan ons opfrissen voor een lange dag.
We nemen een douche met een emmer anders kunnen we niet goed afspoelen de straal is heel zacht. Brrr even wennen de douche met een emmer te moeten doen want het is wel even koud water! Heerlijk opgefrist maar na twee min zweten we ons weer rot! We bellen met het thuisfront dat alles goed gaat fijn om ze even te horen!
Om 10 uur gaat de telefoon Julius waar we zijn, Uhm op bed met een ontplofte koffer haha! Ghanezen zijn toch altijd te laat? Hij was klaar voor vertrek snel wat spullen gepakt en gaan naar hem toe gegaan.
We lopen ri de doorgaande straat over een zandweg met grote kuilen. Steken de doorgaande straat over en houden een trotro aan. We stappen in en de warmte en de lucht vallen op ons! We rijden door een soort van sloppenwijk met aan beide zijden garagecontainers ze noemen ze hier kiosk. Hierin wordt van alles verkocht wat je maar kan bedenken! Niet alles is nieuw ook veel gebruikte spullen zijn er te koop.
Julius verteld ons dat er gezinnen vanuit noord Ghana die daar geen baan kunnen krijgen dus komen ze naar Accra gaan in de kleine kiosk wonen en verkopen spullen zodat ze het huis in noord Ghana verder te kunnen bouwen! Ze eten, leven, spelen en werken in die kleine kiosk!
Waarschijnlijk zien ze hun huis in noord Ghana nooit omdat ze er hun hele leven lang voor moeten werken!
Overal zien we open riool en soms zie je mannen of kinderen in de goot plassen. Het stinkt er alle luchten door elkaar maakt ons misselijk.
We blijven ons verbazen over de vrouwen maar ook mannen en kinderen met de grote manden en schalen op hun hoofd. Een prachtig zicht en wat moeten ze sterkte halsspieren hebben en wat kunnen ze balanceren!!
Ook zien we kleine kinderen oefenen met een lege schaal. Foto's maken is moeilijk je moet het eerst vragen vaak mag het dan wel.
We lopen over de spoorlijn "ach er komen maar twee treinen per dag" zo verteld Julius! En we hebben er net een gezien dus er komt er voorlopig geen! De weg over het spoor is de beste weg verder is het een grote vuilnisbelt, ook hier staan overal kraampjes en zitten mensen met spullen om te verkopen. Julius verteld dat aan het eind vd dag alles wordt verbrand van afval en dat er daarom zoveel kool ligt.
Uiteindelijk komen we aan bij het busstation we kopen een kaartje maar Julius verteld dat het veel voeten in de aarde heeft gehad.
We nemen de taxi en rijden langs veel geiten koeien die verkocht moeten worden, hier mag je foto's maken aldus Julius. We komen uit bij een markt met souvenirs winkels met allerlei prul. We worden opgelicht ondanks dat Julius erbij is. We drinken wat en wil foto's van m'n mannen laten zien aan Julius maar kan nergens m'n telefoon vinden . Ben helemaal in de stress en gaan na waar ik die misschien verloren kan zijn het moet in de taxi zijn gebeurt. We bellen geen reactie. Ellen staat op en loopt naar het winkeltje van de armbandjes Julius snelt achter haar aan. Ik wacht, Ellen komt terug en verteld dat ze m'n telefoon hebben gevonden je moet naar Julius onder de boom . Je moet je telefoon terug kopen zegt Ellen. Met m'n tas en portemonnee loop ik ri de boom waar zich ondertussen 20 mannen heeft verzameld! Gelukkig zie ik Julius en na veel heen en weer gepraat krijg ik m'n telefoon maar ze willen wel kijken of ik deze kan ontgrendelen. 10 min wachten want telefoon is geblokkeerd! Uiteindelijk 50 cedi betaald en aan de "leider" gegeven ik had m'n telefoon terug wat was ik blij!!! Natuurlijk op de foto met de mannen! Dit kan natuurlijke alleen mij overkomen he! Ws heb ik de telefoon verloren toen ik uit de taxi ben gestapt ze hadden hem op de grond gevonden.
We liepen verder over de weg langs allerlei kramen met veel luchten, we nemen een overvolle trotro en gaan naar een overdekt winkelcentrum, hier komen de wat rijkere Ghanezen we eten hier wat en gaan naar de universiteit. Ti's veel lopen Ellen en ik zijn moe en we hebben het bloedheet. Julius laat zijn kamer zien we worden opgeschreven in het
logboek! Ze slapen met z'n vieren op een kamer met 1 kast een la en een kastje aan de muur. Wel een douche, wc en wastafel.
Er wonen 700 studenten per gebouw. In totaal op de campus 4.500!
We rijden terug naar de zusters herpakken de koffers en Julius brengt ons naar de bus. De taxi kan eigenlijk onze bagage niet aan als mijn koffer erin gaat zakt de auto gelijk laat staan met al die koffers we rijden over de straat hij schuurt over de grond! We worden uiteindelijk bedonderd met de prijs maar goed das dan maar voor de auto. Julius is woest! Hij vind hem een schande voor Ghana! We kijken toe hoe de bus wordt beladen er wordt getrokken. Geduwd en alles er weer uit en opnieuw! Onze koffers zitten erin en het luik is dicht. De bagage die er niet in kan gaat morgen mee verteld Julius. We nemen afscheid van Julius en stappen in de bus we hebben zo blijkt vaste stoelnummers we zijn per ongeluk op de goede plaats gaan zitten! De bus vertrekt om 20.20 uur. Eerste stuk vol hobbels maar al snel zitten we op een geasfalteerde weg. We kletsen wat jammer dat we niet zoveel kunnen zien. Ti's aardedonker en soms is er ineens een lampje! Soms hobbels maar we hebben een goede chauffeur.
Moe van alle indrukken vallen we af en toe in slaap onder het genot van een slechte schietfilm!
Rond 5.30 worden we wakker gefloten door een vogel in de bananenbomen langzaam aan ontwaakt de stad. De ventilator boven ons hoofd heeft het opgegeven later merken we dat we geen stroom hebben. De warmte is erg aanwezig uit angst voor muggen hebben de ramen dicht gehouden achteraf gezien hadden ze wel open gekund want overal zit kippengaas voor, slimme mug die daar doorheen komt!
Op de tafel in de kamer zijn de regels geplakt en we zien dat we tussen 6.00-8.30 uur kunnen ontbijten.
Nieuwsgierig kijken we naar buiten en zien we een vrouw vegen en andere vrouwen met van alles op hun hoofd voorbij komen.
Om 7.00 uur gaan we "uitgedroogd" naar beneden, we worden begroet door de honden en zien we de werkster en ze begeleid ons naar de eetzaal. Het is een grote ruimte waarin 10 stoelen staan in een soort zitkuil en uit een hoek kijkt een schele Maria ons aan. Er staan stoelen en tafels waaraan we kunnen eten de werkster maakt ontbijt voor ons en dekt te tafel en er komt een hele grote kan met warm water op tafel we kunnen ons vochtgehalte op pijl brengen!
Er komt een zuster naar ons toe en ze begint welcome to Ghana!!
We moeten onze naam opschrijven in een soort logboek we zien dat er al 3347 mensen ons zijn voor geweest! Ze is de kasboekhouder de zuster van het geld! Ze begint over hoeveel we moesten betalen. Uiteindelijk komen we op een totaal bedrag van 85 cedi ongeveer 20 euro. Ontbijt, slapen en drinken in begrepen. Ellen heeft de zeepkettingen bij de hand we betalen en geven het cadeau als dank dat we er mochten slapen. Ze wist niet hoe ze hierop moest reageren, Carmen vertelde later dat ze eigenlijk nooit veel cadeaus krijgen! De koffers mogen we laten staan tot vanavond als we weggaan. We krijgen 3 boterhammen met ei, pfff wel veel maar we hebben er zin in, het smaakt heerlijk! We drinken en gaan ons opfrissen voor een lange dag.
We nemen een douche met een emmer anders kunnen we niet goed afspoelen de straal is heel zacht. Brrr even wennen de douche met een emmer te moeten doen want het is wel even koud water! Heerlijk opgefrist maar na twee min zweten we ons weer rot! We bellen met het thuisfront dat alles goed gaat fijn om ze even te horen!
Om 10 uur gaat de telefoon Julius waar we zijn, Uhm op bed met een ontplofte koffer haha! Ghanezen zijn toch altijd te laat? Hij was klaar voor vertrek snel wat spullen gepakt en gaan naar hem toe gegaan.
We lopen ri de doorgaande straat over een zandweg met grote kuilen. Steken de doorgaande straat over en houden een trotro aan. We stappen in en de warmte en de lucht vallen op ons! We rijden door een soort van sloppenwijk met aan beide zijden garagecontainers ze noemen ze hier kiosk. Hierin wordt van alles verkocht wat je maar kan bedenken! Niet alles is nieuw ook veel gebruikte spullen zijn er te koop.
Julius verteld ons dat er gezinnen vanuit noord Ghana die daar geen baan kunnen krijgen dus komen ze naar Accra gaan in de kleine kiosk wonen en verkopen spullen zodat ze het huis in noord Ghana verder te kunnen bouwen! Ze eten, leven, spelen en werken in die kleine kiosk!
Waarschijnlijk zien ze hun huis in noord Ghana nooit omdat ze er hun hele leven lang voor moeten werken!
Overal zien we open riool en soms zie je mannen of kinderen in de goot plassen. Het stinkt er alle luchten door elkaar maakt ons misselijk.
We blijven ons verbazen over de vrouwen maar ook mannen en kinderen met de grote manden en schalen op hun hoofd. Een prachtig zicht en wat moeten ze sterkte halsspieren hebben en wat kunnen ze balanceren!!
Ook zien we kleine kinderen oefenen met een lege schaal. Foto's maken is moeilijk je moet het eerst vragen vaak mag het dan wel.
We lopen over de spoorlijn "ach er komen maar twee treinen per dag" zo verteld Julius! En we hebben er net een gezien dus er komt er voorlopig geen! De weg over het spoor is de beste weg verder is het een grote vuilnisbelt, ook hier staan overal kraampjes en zitten mensen met spullen om te verkopen. Julius verteld dat aan het eind vd dag alles wordt verbrand van afval en dat er daarom zoveel kool ligt.
Uiteindelijk komen we aan bij het busstation we kopen een kaartje maar Julius verteld dat het veel voeten in de aarde heeft gehad.
We nemen de taxi en rijden langs veel geiten koeien die verkocht moeten worden, hier mag je foto's maken aldus Julius. We komen uit bij een markt met souvenirs winkels met allerlei prul. We worden opgelicht ondanks dat Julius erbij is. We drinken wat en wil foto's van m'n mannen laten zien aan Julius maar kan nergens m'n telefoon vinden . Ben helemaal in de stress en gaan na waar ik die misschien verloren kan zijn het moet in de taxi zijn gebeurt. We bellen geen reactie. Ellen staat op en loopt naar het winkeltje van de armbandjes Julius snelt achter haar aan. Ik wacht, Ellen komt terug en verteld dat ze m'n telefoon hebben gevonden je moet naar Julius onder de boom . Je moet je telefoon terug kopen zegt Ellen. Met m'n tas en portemonnee loop ik ri de boom waar zich ondertussen 20 mannen heeft verzameld! Gelukkig zie ik Julius en na veel heen en weer gepraat krijg ik m'n telefoon maar ze willen wel kijken of ik deze kan ontgrendelen. 10 min wachten want telefoon is geblokkeerd! Uiteindelijk 50 cedi betaald en aan de "leider" gegeven ik had m'n telefoon terug wat was ik blij!!! Natuurlijk op de foto met de mannen! Dit kan natuurlijke alleen mij overkomen he! Ws heb ik de telefoon verloren toen ik uit de taxi ben gestapt ze hadden hem op de grond gevonden.
We liepen verder over de weg langs allerlei kramen met veel luchten, we nemen een overvolle trotro en gaan naar een overdekt winkelcentrum, hier komen de wat rijkere Ghanezen we eten hier wat en gaan naar de universiteit. Ti's veel lopen Ellen en ik zijn moe en we hebben het bloedheet. Julius laat zijn kamer zien we worden opgeschreven in het
logboek! Ze slapen met z'n vieren op een kamer met 1 kast een la en een kastje aan de muur. Wel een douche, wc en wastafel.
Er wonen 700 studenten per gebouw. In totaal op de campus 4.500!
We rijden terug naar de zusters herpakken de koffers en Julius brengt ons naar de bus. De taxi kan eigenlijk onze bagage niet aan als mijn koffer erin gaat zakt de auto gelijk laat staan met al die koffers we rijden over de straat hij schuurt over de grond! We worden uiteindelijk bedonderd met de prijs maar goed das dan maar voor de auto. Julius is woest! Hij vind hem een schande voor Ghana! We kijken toe hoe de bus wordt beladen er wordt getrokken. Geduwd en alles er weer uit en opnieuw! Onze koffers zitten erin en het luik is dicht. De bagage die er niet in kan gaat morgen mee verteld Julius. We nemen afscheid van Julius en stappen in de bus we hebben zo blijkt vaste stoelnummers we zijn per ongeluk op de goede plaats gaan zitten! De bus vertrekt om 20.20 uur. Eerste stuk vol hobbels maar al snel zitten we op een geasfalteerde weg. We kletsen wat jammer dat we niet zoveel kunnen zien. Ti's aardedonker en soms is er ineens een lampje! Soms hobbels maar we hebben een goede chauffeur.
Moe van alle indrukken vallen we af en toe in slaap onder het genot van een slechte schietfilm!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
