woensdag 11 november
Blijf op de hoogte en volg wieteke
21 April 2016 | Ghana, Kumasi
Woensdag 11 november
Vannacht lekker geslapen en weer op tijd wakker, ti's een warme nacht geweest. We ontbijten en stippelen onze dag uit. Vandaag gaan we naar het ziekenhuis het verbandmateriaal brengen. Rond 10.30 uur gaan we ri het ziekenhuis. We lopen eerst naar de 1e hulp Carmen haar afdeling. Ze zijn erg blij met alle spullen, de manager komt ook nog even langs en bedankt ons uitvoerig. We blijven ons verbazen in de gang liggen er ook gewoon patiënten. We lopen langs de medicijnkast ja de tramal injectie is al dagen op maar we geven nu gewoon diclofenac! Vandaag en anders morgen komt het vast wel weer een keer mee met de bus, maar precies weet je het nooit hier! De medicijnkast is een kast met planken en geschreven stickers met wat er waar moet liggen foto volgt nog! Infusen netjes gestapeld maar wij zouden het een zootje vinden! De voorraadkast is zeker 10 keer kleiner dan bij ons!!
Het is rustig op de 1e hulp we kijken wat rond en gaan richting de ok. Heel bijzonder om te zien waar wij allerlei mutsen opdoen is er hier toch even een andere zaak er ligt een baby op tafel die wordt besneden, een vrouw ik dacht eerst dat het de moeder was wacht op een kruk achter een scherm later blijkt dat ze wordt ingeleid omdat ze al twee doodgeboren kindjes heeft gehad. Op een kruk wachtende wanneer ze aan de beurt was! Carmen heeft een spatbril en daar zijn ze zo blij mee! Vandaag is het de dag van besnijden voor de kindjes dit doen ze als ze twee weken oud zijn. Carmen heeft een speentje. We lopen door naar de chirurgie, we moeten langs buiten je kunt niet langs binnen, overal liggen patiënten onder de bomen maar ook familieleden. Iedereen roept tegen Carmen en we praten met wat mensen.
Carmen heeft voor de kleine kinderen kleurboeken en potloden meegenomen de kinderen vinden het geweldig en gaan gelijk kleuren!
Op chirurgie kijken we mee met de wondbehandeling van een aantal das wel iets heel anders dan bij ons! Er staan veel leerling verpleegkundige bij en er mogen een aantal de wonden zelf verbinden. De patiënten gerust stellen kennen ze hier niet dat vinden we moeilijk om te zien. De gazen worden hier nog uitgewassen en opnieuw gebruikt.
Er zijn zoveel dingen anders dan bij ons in het ziekenhuis de rapportages worden geheel niet bij gehouden, je kunt helemaal niks terug lezen! Hoe belangrijk is dat wel niet! Doorgaans zien we dat het eten wordt geserveerd bij patiënten door de familieleden maar op allerlei tijdstippen. Lakens, kleding wordt gewassen en opgehangen rondom het ziekenhuis. Als je niet iemand hebt die naar je om kijkt heb je een groot probleem!
De mensen zijn dankbaar en iedere keer worden we opnieuw bedankt.
We lopen ri town en eten spaghetti en rijst met een ei. Ti's erg warm en zijn toe aan wat eten en drinken. We lopen nog ri Mee en Dan's huis we worden hartelijk ontvangen en krijgen een ijsje wat gemaakt is van custardpoeder en water. Het is heerlijk ijs ze maken het zelf. We zitten binnen het is erg warm. Dan brengt ons uiteindelijk terug naar huis.
Helaas het gas is nog niet terug met de trotro en we eten sla met brood. Ondertussen wordt gebeld dat het gas is gearriveerd en Carmen haalt het op.
De computer van Carmen is kapot wat heel vervelend is beeldscherm lijkt niks meer te doen! Balen! We gaan op tijd slapen morgen een lange busreis voor de boeg!
Vannacht lekker geslapen en weer op tijd wakker, ti's een warme nacht geweest. We ontbijten en stippelen onze dag uit. Vandaag gaan we naar het ziekenhuis het verbandmateriaal brengen. Rond 10.30 uur gaan we ri het ziekenhuis. We lopen eerst naar de 1e hulp Carmen haar afdeling. Ze zijn erg blij met alle spullen, de manager komt ook nog even langs en bedankt ons uitvoerig. We blijven ons verbazen in de gang liggen er ook gewoon patiënten. We lopen langs de medicijnkast ja de tramal injectie is al dagen op maar we geven nu gewoon diclofenac! Vandaag en anders morgen komt het vast wel weer een keer mee met de bus, maar precies weet je het nooit hier! De medicijnkast is een kast met planken en geschreven stickers met wat er waar moet liggen foto volgt nog! Infusen netjes gestapeld maar wij zouden het een zootje vinden! De voorraadkast is zeker 10 keer kleiner dan bij ons!!
Het is rustig op de 1e hulp we kijken wat rond en gaan richting de ok. Heel bijzonder om te zien waar wij allerlei mutsen opdoen is er hier toch even een andere zaak er ligt een baby op tafel die wordt besneden, een vrouw ik dacht eerst dat het de moeder was wacht op een kruk achter een scherm later blijkt dat ze wordt ingeleid omdat ze al twee doodgeboren kindjes heeft gehad. Op een kruk wachtende wanneer ze aan de beurt was! Carmen heeft een spatbril en daar zijn ze zo blij mee! Vandaag is het de dag van besnijden voor de kindjes dit doen ze als ze twee weken oud zijn. Carmen heeft een speentje. We lopen door naar de chirurgie, we moeten langs buiten je kunt niet langs binnen, overal liggen patiënten onder de bomen maar ook familieleden. Iedereen roept tegen Carmen en we praten met wat mensen.
Carmen heeft voor de kleine kinderen kleurboeken en potloden meegenomen de kinderen vinden het geweldig en gaan gelijk kleuren!
Op chirurgie kijken we mee met de wondbehandeling van een aantal das wel iets heel anders dan bij ons! Er staan veel leerling verpleegkundige bij en er mogen een aantal de wonden zelf verbinden. De patiënten gerust stellen kennen ze hier niet dat vinden we moeilijk om te zien. De gazen worden hier nog uitgewassen en opnieuw gebruikt.
Er zijn zoveel dingen anders dan bij ons in het ziekenhuis de rapportages worden geheel niet bij gehouden, je kunt helemaal niks terug lezen! Hoe belangrijk is dat wel niet! Doorgaans zien we dat het eten wordt geserveerd bij patiënten door de familieleden maar op allerlei tijdstippen. Lakens, kleding wordt gewassen en opgehangen rondom het ziekenhuis. Als je niet iemand hebt die naar je om kijkt heb je een groot probleem!
De mensen zijn dankbaar en iedere keer worden we opnieuw bedankt.
We lopen ri town en eten spaghetti en rijst met een ei. Ti's erg warm en zijn toe aan wat eten en drinken. We lopen nog ri Mee en Dan's huis we worden hartelijk ontvangen en krijgen een ijsje wat gemaakt is van custardpoeder en water. Het is heerlijk ijs ze maken het zelf. We zitten binnen het is erg warm. Dan brengt ons uiteindelijk terug naar huis.
Helaas het gas is nog niet terug met de trotro en we eten sla met brood. Ondertussen wordt gebeld dat het gas is gearriveerd en Carmen haalt het op.
De computer van Carmen is kapot wat heel vervelend is beeldscherm lijkt niks meer te doen! Balen! We gaan op tijd slapen morgen een lange busreis voor de boeg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
