zaterdag 7 november
Door: ellen en wieteke
Blijf op de hoogte en volg wieteke
08 November 2015 | Ghana, Kumasi
Zaterdag 7 november.
Vannacht redelijk goed geslapen en pas om 7:30 uur wakker. We ontbijten lekker en we moeten ons zelfs nog een beetje haasten want om 10 uur moeten we bij de Chief op bezoek! In ons bijna netste kleding er naar toe, echt heel schoon kunnen we er nooit aankomen, de weg is zo stoffig als er een brommer/motor of auto voorbij rijd we zeker oranje zijn van het zand. Onderweg komen we de zoon van de chief tegen, we mogen met hem mee rijden, dit is wel een gebruikelijk iets, je neemt eigenlijk altijd wel iemand mee naar town, want je hoeft niet te lopen. En met 36 graden is dat eigenlijk niet heel erg. Om 10 uur komen we aan bij het guest house van de chief, hij zit al te wachten op ons.
Heerlijk onder zijn prieeltje in de schaduw, hij ruikt heerlijk, denkend aan maja zeep van vroeger. Het is een vrolijke 70 jarige man, we geven hem een hand en bedanken hem nogmaals voor zijn uitnodiging. Hij maakt wel duidelijk dat hij nu de chief of Nandom is en niet Charles zoals hij zich gisteren voorstelden in zijn slaapkamer. We mogen plaats nemen in zijn prieeltje en Pauline komt met flesjes water, de chief komt met zijn fotoboek waar hij allemaal is geweest in zijn leven, Italië, Duitsland, voormalig Joegoslavië, maar ook Nederland, Amsterdam, Utrecht en Eindhoven. Het zijn veel foto’s met zijn studie vrienden en elke foto waar hij opstaat lacht hij breed. Dit hebben we de chief natuurlijk veel verteld, beetje paaien voor de foto’s die we nog willen maken met hem. Zelfs een selfie is geen probleem. Na ongeveer 45min was het bezoek voorbij en hadden we onze foto’s binnen. Als we buiten komen zien we de mannen die staan te wachten op een gesprek met de Chief.
Op naar town, even wat drinken, onderweg komen we langs de brandweer kazerne, waar we binnen geroepen worden want ja 4 blanke vrouwen het blijft een apart gezicht. Ze laten ons de kazerne zien nou ja een slaapzaal met wat matrassen op de grond en soms een bedje van hout. Er is veel interesse en er word aan Wieteke gevraagd of wij foto’s hebben van de brandweerkazerne in Nederland. We kunnen niet op internet maar verzekeren ze dat als we een foto hebben het ze komen laten zien. We ontmoeten de vrouw van Dan Mee heet ze, ze werkt op de centrale van de brandweer. We praten wat, Carmen doet een potje mens erger je niet met de brandweermannen en we vertrekken naar Town.
We kopen beltegoed en halen de slippers van Lieke op deze zijn gemaakt bij de schoenmaker voor 4 cedi. We gaan wat drinken op ons terrasje je kunt makkelijk een terrasje nemen want we zijn voor 8 drankjes 5 euro kwijt! Hier ontmoeten we John hij is voor 2 jaar hier voor peacekorps (hij helpt bij landbouw, gezondheidszorg, en onderwijs) voor de Amerikanen. We praten wat en we eten later John of rise met heel veel peper (voor Wieteke zonder) maar wel allemaal met een eitje. Het is een flinke maaltijd, maar het smaakt ons goed. We kopen tomaten voor de salade van vanavond. We lopen terug langs de brandweerkazerne want Robbert heeft een foto van de brandweerkazerne gestuurd en gaan deze laten zien aan de brandweermannen, ze vinden het allemaal erg leuk en bijzonder om te zien. Het is zo anders dan hier. We rijden terug naar de compound met Dan.
We schrijven en relaxen verder, morgen gaan we naar de markt ben benieuwd! We eten gefrituurde yam ( een soort aardappel) en kleine kipknakworstjes en salade van tomaat en ui een heerlijk maaltje. We relaxen, douchen onder de koude douche, maar tis heerlijk. Het wordt een koude nacht volgens Ghanese begrippen rond de 18-20 gr. Je voelt de frisse koude wind heerlijk om in te slapen. De airco is tot nu toe niet nodig geweest! We zijn moe van de dag en gaan lekker slapen!
Vannacht redelijk goed geslapen en pas om 7:30 uur wakker. We ontbijten lekker en we moeten ons zelfs nog een beetje haasten want om 10 uur moeten we bij de Chief op bezoek! In ons bijna netste kleding er naar toe, echt heel schoon kunnen we er nooit aankomen, de weg is zo stoffig als er een brommer/motor of auto voorbij rijd we zeker oranje zijn van het zand. Onderweg komen we de zoon van de chief tegen, we mogen met hem mee rijden, dit is wel een gebruikelijk iets, je neemt eigenlijk altijd wel iemand mee naar town, want je hoeft niet te lopen. En met 36 graden is dat eigenlijk niet heel erg. Om 10 uur komen we aan bij het guest house van de chief, hij zit al te wachten op ons.
Heerlijk onder zijn prieeltje in de schaduw, hij ruikt heerlijk, denkend aan maja zeep van vroeger. Het is een vrolijke 70 jarige man, we geven hem een hand en bedanken hem nogmaals voor zijn uitnodiging. Hij maakt wel duidelijk dat hij nu de chief of Nandom is en niet Charles zoals hij zich gisteren voorstelden in zijn slaapkamer. We mogen plaats nemen in zijn prieeltje en Pauline komt met flesjes water, de chief komt met zijn fotoboek waar hij allemaal is geweest in zijn leven, Italië, Duitsland, voormalig Joegoslavië, maar ook Nederland, Amsterdam, Utrecht en Eindhoven. Het zijn veel foto’s met zijn studie vrienden en elke foto waar hij opstaat lacht hij breed. Dit hebben we de chief natuurlijk veel verteld, beetje paaien voor de foto’s die we nog willen maken met hem. Zelfs een selfie is geen probleem. Na ongeveer 45min was het bezoek voorbij en hadden we onze foto’s binnen. Als we buiten komen zien we de mannen die staan te wachten op een gesprek met de Chief.
Op naar town, even wat drinken, onderweg komen we langs de brandweer kazerne, waar we binnen geroepen worden want ja 4 blanke vrouwen het blijft een apart gezicht. Ze laten ons de kazerne zien nou ja een slaapzaal met wat matrassen op de grond en soms een bedje van hout. Er is veel interesse en er word aan Wieteke gevraagd of wij foto’s hebben van de brandweerkazerne in Nederland. We kunnen niet op internet maar verzekeren ze dat als we een foto hebben het ze komen laten zien. We ontmoeten de vrouw van Dan Mee heet ze, ze werkt op de centrale van de brandweer. We praten wat, Carmen doet een potje mens erger je niet met de brandweermannen en we vertrekken naar Town.
We kopen beltegoed en halen de slippers van Lieke op deze zijn gemaakt bij de schoenmaker voor 4 cedi. We gaan wat drinken op ons terrasje je kunt makkelijk een terrasje nemen want we zijn voor 8 drankjes 5 euro kwijt! Hier ontmoeten we John hij is voor 2 jaar hier voor peacekorps (hij helpt bij landbouw, gezondheidszorg, en onderwijs) voor de Amerikanen. We praten wat en we eten later John of rise met heel veel peper (voor Wieteke zonder) maar wel allemaal met een eitje. Het is een flinke maaltijd, maar het smaakt ons goed. We kopen tomaten voor de salade van vanavond. We lopen terug langs de brandweerkazerne want Robbert heeft een foto van de brandweerkazerne gestuurd en gaan deze laten zien aan de brandweermannen, ze vinden het allemaal erg leuk en bijzonder om te zien. Het is zo anders dan hier. We rijden terug naar de compound met Dan.
We schrijven en relaxen verder, morgen gaan we naar de markt ben benieuwd! We eten gefrituurde yam ( een soort aardappel) en kleine kipknakworstjes en salade van tomaat en ui een heerlijk maaltje. We relaxen, douchen onder de koude douche, maar tis heerlijk. Het wordt een koude nacht volgens Ghanese begrippen rond de 18-20 gr. Je voelt de frisse koude wind heerlijk om in te slapen. De airco is tot nu toe niet nodig geweest! We zijn moe van de dag en gaan lekker slapen!
-
08 November 2015 - 15:39
Frans Babijn:
Wieteke,
Leuk die reisverslagen nu ook via de mail te kunnen lezen. Je hebt het uitstekend verwoord. Net of je erbij bent als lezer.
Doe de groeten aan Ellen,
Groetjes,
Pa -
08 November 2015 - 16:33
Cathrien Verleg:
Hallo Wieteke, vandaag kreeg ik al je reisverslagen binnen. Leuk om op de hoogte te blijven.
Jullie doen héél véél nieuwe indrukken op. Indrukwekkend deze reis.
Nog veel plezier.
groeten,
Cathrien -
08 November 2015 - 19:46
Maartje Van Hassel:
Hoi Ellen en Wieteke,
Ook ik zit thuis elke keer weer te genieten van jullie mooie en spannende verhalen. Echt alsof je er zelf bij bent, zo gedetailleerd. En een voor ons simpele busreis of taxirit is spannend en soms hilarisch bij jullie. Leuk hoor! Jullie zijn al veel ervaringen rijker en hebben al veel moois kunnen zien daar.
Hopelijk hebben jullie nog een aantal mooie dagen in Ghana. Ook ik ben eg benieuwd naar meer foto's, want ik probeer het me bij alle verhalen zelf voor te stellen. En ik wacht al af naar al de verdere mondelinge aanvullingen als we elkaar weer zien. Ik vertel soms wat tegen Fleur en Lars van wat ik gelezen heb en ze vinden het ook erg spannend. Het roept vaak veel nieuwe vragen op.
Pas goed op jullie zelf en geniet nog van al dat moois daar, en het zal weer even afkicken worden met de temperatuur, al doen we het hier ook niet slecht voor de herfst.
Veel liefs,
Maartje en de rest van de familie. -
08 November 2015 - 21:50
Kitty Van Der Enden:
Hoi Ellen en reisgenoten, wat een fantastische reisverslagen alsof ik weer terug ben in Afrika waar mijn zus woont. Ik heb haar 2 keer opgezocht en jullie verslagen roepen veel herinneringen op. Fijn dat jullie het naar je zin hebben en zoveel meemaken. Nog heel veel plezier en goede reis verder. Groetjes Kitty en Tom van der Enden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
